Absolwent Dominik Buko o swojej zmianie zawodowej

Studiowałem Technologię Chemiczną na Politechnice Poznańskiej - pracowałem w laboratorium. Głównie zajmowałem się kontrolą jakości odczynników, surowców oraz produktów a także nauką nowych technologii przy produkcji.

Programowaniem interesowałem się już od liceum - jednak wtedy traktowałem to czysto hobbistycznie. Na uczelni miałem szansę brać udział w wystawach, eventach (chociażby Android Developer Group wystawiał się na Politechnice) oraz wykładach poświęconych programowaniu - wtedy zdecydowałem, że to jest to czym się chcę zajmować.

Podjąłem decyzję o zapisaniu się na kurs, ponieważ nauka samemu trwałaby za długo. Uczyłem się z kursów, książek, tutoriali oraz robiłem własne projekty, ale ciągle miałem poczucie, że jest to strasznie nieefektywne względem czasu który poświęcam - w dodatku większość tutoriali oferuje proste, nieskomplikowane, nieduże projekty - nie miałem okazji sprawdzić się przy czymś naprawdę istotnym.

Na kursie w Coders Lab najbardziej podobała mi się mobilizacja do nauki i grupa, z którą utrzymuje kontakt do dzisiaj. Poza tym, jedna osoba z mojego kursu pracuje ze mną w zespole, a inna, z równoległego kursu, pracuje w tym samym budynku, co my. Natomiast teraz myślę, że mało było zagadnień które są podstawami w rozmowie o pracę w Javie, czyli kiedy używać jakie kolekcje, czym się dokładnie różnią. Było trochę mało czasu na Springa i brakowało mi polecenia jakichś świetnych źródeł do przyszłej nauki (a jest ich aktualnie całkiem sporo). Jednak wiadomo na początku ta ilość przytłacza i nie wiadomo za co się wziąć.

Projekt końcowy był dla mnie bardziej przyjemnością niż wyzwaniem. W końcu mogłem zrealizować pomysły, do których wcześniej nie miałem pojęcia jak się zabrać.

Po kursie chodziłem na rozmowy, rozwiązywałem testy, także te na Codeity i Codewars, robiłem przykładowe pytania z rozmów rekrutacyjnych. Za każdym razem wiedziałem co muszę poprawić, nadrobić. Obserwowałem, jakie są trendy na aktualnym rynku i czego się wymaga od juniorów.

Firma, która mnie zatrudniła, również wysyłała mnie na różne szkolenia i poszerzyła moją wiedzę z kursu. Były to szkolenia typu "Czysty Kod", później "Czysta Architektura", sporo Pluralsight’a (wzorce projektowe, devOps, jenkins itp.). Jednak podstawy z kursu dalej pozostały, to wiedza, z której często korzystam. Zarys całości umiejętności zdobytych na kursie pozwolił mi z łatwością wiedzieć, gdzie szukać.

Obecnie pracuję w dość małej polskiej korporacji (około 500-600 osób). Jest to firma konsultingowa, zajmująca się głównie wdrożeniami systemów ubezpieczeniowych dla firm. Tak więc głównie programuję,w Javie oraz Gosu, mam też trochę rozmów z klientami - w zależności co potrzeba :).

Niestety mam wrażenie, że ludzie ostatnio zaczęli trochę z wrogością i przymrużonym okiem patrzeć na osoby po intensywnych kursach programowania. Wzrósł także mocno poziom, którego oczekuje się od juniorów - często nawet pojawiają się oferty wymagające 2 letniego doświadczenia w programowaniu komercyjnym na "juniora". Przez to wzrósł nakład pracy, który trzeba włożyć w znalezienie pracy po kursie.

Patrząc na kurs z perspektywy czasu, 300 godzin nauki wydawało się tak dużo a teraz w zasadzie tak niewiele :). Sam już od tego roku przerobiłem z 150 godzin na różnych kursach, szkoleniach czy warsztatach, a jeszcze przynajmniej z dziesięć razy tyle przede mną.

Każdy z Absolwentów miał na starcie inne motywacje i wątpliwośći. Ale to oni podjęli śmiałą decyzję i zrobili ten pierwszy, trudny krok w kierunku zmiany. Odrzucili dotychczasowe osiągnięcia oraz zdobyte doświadczenia i… zmienili swoje zawodowe życie. Zobacz, jak to zrobili.